De Duitsers hadden natuurlijk al een vermoeden dat er een tweede front geopend zou worden door de geallieerden. Dit kwam mede door Operatie Bodyguard die de geallieerden hadden opgezet om de Duitsers te misleiden. De Duitsers die onderschepte de radio berichten van de geallieerden en door middel van verkenningsvluchten konden ze zien dat de geallieerden iets van plan waren. Het grote probleem voor de Duitsers was dat ze niet wisten wat voor aanval de geallieerden zouden gaan uitvoeren. En nog belangrijker, ze wisten niet waar en wanneer de aanval zou plaatsvinden. Daarom besloot Hitler om de gehele kust van Noorwegen tot aan de Spaanse grens te verdedigen. Deze onderneming kwam onder het bevel van Veldmaarschalk Erwin Rommel. Rommel dacht dat een invasie alleen kon worden gestopt door een tegenaanval op de stranden. Daarom besloot hij om de gehele west kust te bewapenen met bunkers en kanonnen. Dit kreeg de naam: De Atlantikwall.

De Atlantikwall liep van Noorwegen, via Denemarken, Duitsland, Nederland en België naar Frankrijk tot aan de grens met Spanje.

Rommel had grootse plannen voor deze Atlantikwall. De kust die hij moest verdedigen was 5300 km lang. Over de gehele kust zouden er 15000 bunkers moeten komen. Verder moest de kust overdekt worden met mijnen, prikkeldraad en obstakels om de geallieerden tegen te houden. Er waren ook een heleboel soldaten nodig om de kust te verdedigen. Die waren er ook wel, maar de divisies van Rommel bestonden voor een groot deel uit oude of hele jonge soldaten. De sterke divisies waren in het achterland opgesteld. En de kust was ook verzwakt doordat in het front in het Oosten heel veel slachtoffers vielen. De Duitsers hadden dus maar weinig sterke soldaten over om de kust te bewaken, en daarom stuurden de Duitsers er oude en jonge onervaren soldaten heen.

Drie pantserdivisies hadden de Duitsers klaar in de kuststrook, maar twee ervan konden niet worden ingezet zonder het bevel van Hitler zelf. En die laatste beperking zou Duitsland noodlottig worden. De landmacht van Hitler was uitgeput, de artillerie was vrijwel geheel aangewezen op de trekkracht van paarden. De soldaten spraken een mengelmoes van talen.

Op de dag van de aanval was de Atlantikwall nog maar half afgemaakt. En als de Atlantikwall voor 100% was afgemaakt, dan had de invasie veel meer levens geëist.